Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku to popularny certyfikat energetyczny. Zasady jego sporządzania regulowane są Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 o charakterystyce energetycznej budynków oraz dyrektywą 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z 16 grudnia 2002 roku. Certyfikat energetyczny określa zapotrzebowanie budynku na energię elektryczną i może zostać sporządzony tylko przez uprawnione osoby. Sprawdźmy, co warto wiedzieć o tym dokumencie?
Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku określa zapotrzebowanie obiektu na nieodnawialną energię pierwotną, pozyskiwaną bezpośrednio z zasobów naturalnych oraz energię końcową, którą należy zakupić. Energia końcowa określa ilość energii niezbędnej do ogrzewania powietrza i wody oraz funkcjonowania wentylacji i klimatyzacji. Wartość energii końcowej to iloraz energii użytkowej i sprawności systemu grzewczego, wyrażanego w kWh/(m²·rok). W charakterystyce energetycznej znajdziemy informacje o wymaganej mocy dla instalacji grzewczej, jej sprawności czy stratach ciepła. W jej skład wchodzi bilans mocy energii elektrycznej oraz parametry sprawności energetycznej i izolacyjności przegród zewnętrznych. To doskonała podstawa do oszacowania kosztów eksploatacyjnych w przypadku nowo powstających obiektów. Charakterystyka energetyczna jest ważnym (choć od 2015 roku nie obligatoryjnym) elementem projektu architektoniczno-budowlanego.
Na podstawie certyfikatu energetycznego każdemu budynkowi można przydzielić określoną klasę energetyczną. Wyróżnia się 7 klas energetycznych EP. Istotne jest, aby budynek nie przekraczał dopuszczalnej wartości współczynnika przenikania ciepła oraz zapotrzebowania na energię nieodnawialną. Niski wskaźnik EP pomagają uzyskać rozwiązania energooszczędne.
Świadectwo charakterystyki energetycznej mogą wystawić osoby, posiadające uprawnienia budowlane lub tytuł magistra inżyniera w zakresie architektury lub pożarnictwa. Uprawnieniem mogą być ponad to studia wyższe lub studia podyplomowe z innej dziedziny, ale tylko jeżeli ich program uwzględniał zagadnienia charakterystyki energetycznej budynków. Wykaz uprawnionych osób i sporządzonych świadectw jest rejestrowany. W centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej znajdują się ponad to spis budynków, dla których sporządzenie certyfikatu jest obligatoryjne oraz protokoły kontrolne. Uprawnione osoby i wykaz budynków są przekazywane do wiadomości publicznej przez BIP.
Sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej budynku jest obligatoryjne dla obiektów, podlegających transakcjom sprzedaży (włącznie ze zbyciem spółdzielczych praw własnościowych) oraz dla lokali, przeznaczonych na wynajem. Certyfikat energetyczny muszą także posiadać obiekty administracji publicznej, jeżeli ich powierzchnia przekracza 250m2. Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku ważne jest przez okres 10 lat, jeśli w obiekcie nie zostały dokonane żadne zmiany związane z termomodernizacją czy remontem.
Charakterystyki energetycznej nie trzeba wystawiać dla obiektów zabytkowych i religijnych. Nie jest ono także potrzebne w przypadku obiektów przemysłowych, które nie wykorzystują energii w innym celu niż oświetlenie, budynków mieszkalnych użytkowanych maksymalnie 4 miesiące w roku lub użytkowanych nie dłużej niż dwa lata, budynki wolnostojące mniejsze niż 50m2 oraz gospodarstwa rolne, których zapotrzebowanie na energię pierwotną jest mniejsze niż 50 kWh/(m2*rok).
Wróć do bloga